Filloas de sangue. Receita

Receita para facer filloas de sangue de porco seguindo a tradición en Trasar de Carballo

Ao sangrar o porco déixase caer o primeiro chorro e recóllese o resto directamente a unha ola ancha. Xa no momento hai que empezar a remexelo cunha batedeira, batelo en quente, seguido e sempre na mesma dirección para que non calle ou se corte, porque o sangue callado non serviría. Antes batíase ata arrefriar, agora bótaselle unha pouca auga fría. Xa se lle bota un pouco sal gordo que axuda a conservar. Pode coarse quedando un sangue limpo sen callar nin cortarse. De vez en cando pódese remexer por se acaso.
E xa está listo para facer as filloas. O sangue sobrante pode meterse en bolsas de facer cubos de xeo e metelas no conxelador. Así poderemos facer filloas durante todo o ano.

Preparamos:
½ litro de auga (a auga fainas máis brandas, só con leite saen máis duras)
½ litro de leite
½ kg de fariña (ou algunha máis se se ve que lle cómpre)
6 ovos
Sal
Sangue, vaise botando, a cantidade depende da cor que queiramos que teñan as filloas, a máis sangue máis escuras (un vaso normalmente).

Se dispoñemos dunha Thermomix botamos os ingredientes e 45 segundos, velocidade 4.
A man, batemos ben os ovos. Engadimos o leite, a auga e o sal. Cando todo estea ben mesturado imos engadindo a fariña mesturando ben para que non queden gromos. En caso contrario pasaremos o amoado por un coador e cunha culler desfaremos ben, para que quede líquido. Tamén se pode usar un batedor eléctrico. Rematamos botando o sangue e deixamos repousar polo menos 1 h.

Cómpren unha/s tixola/s antiadherente/s -mellor das que teñen o borde baixo para traballar máis a xeito- ben quente/s. Primeiro temos que engraxar o fondo da tixola, podemos facelo con

Manteiga de porco –o normal hai anos-.
Tulipán.
Manteiga.
Poñemos nun prato aceite, cortamos un anaco de touciño, embebemos o touciño no aceite e cun garfo pasámolo pola tixola.

Para cada filloa hai que engraxar o fondo. Debemos estar moi atentos á tixola porque se fan axiña, e coidar que non se queimen. Bótase o amoado de xeito que quede fino, un dos segredos da filloa, e que cubra todo o fondo da tixola. Cando os bordes se comezan a dourar e xa está pasada por un lado dámoslle a volta.
Sácanse a un prato e vanse poñendo unha enriba da outra para que conserven mellor a calor e estean máis suaves.
Finalmente dóbranse botándolles azucre ou mel (tamén se poden tomar sen nada).

Nun cacharro ancho ou longo, non nunha ola, cóllese o sangue e non se remexe polo que queda duro, callado axiña. Despois córtase cun coitelo en cadrados. Polos cortes vai ir saíndo o soro ou zume que se lle botará ao amoado. Só se lle bota o soro, non os cadrados. Estas filloas teñen outro gusto. Como os cadradiños botan pouco soro precísase moito máis sangue. Vaise collendo o soro segundo o botan, polo que se poden facer en varias quendas.
En Trasar xa hai anos que non se fan as filloas brancas de sangue porque son máis traballosas.

Fanse como as outras pero hai que lles botar máis soro do que lle botabamos sangue ás negras para que collan un bo sabor.

Fonte das explicacións Pilar Guerra Otero, a Pilar de Baixo. Canto ás cantidades ela sempre fai o amoado a ollo segundo lle vai cumprindo. E sempre lle saen ben, claro.

Se vostede coñece outra receita ou xeito de facelas, díganolo (parentes@osparentes.eu) e compartímolo